ਗਰੀਬੀ

ਬੁਰਾ ਸਮਾ ਸਿਖਾ ਦਿੰਦਾ ਸੜਕਾ ਤੇ ਰਹਿਣਾ ਓਏ
ਮਾਰ ਝੱਲਣੀ ਦੁਨਿਆ ਦੀ ਦੁੱਖਾ ਨੁੰ ਸਹਿਣਾ ਓਏ

ਹੱਥ ਪੈਰ ਰਹਿਣ ਪਾਟੇ ਪਿੰਡਾ ਛਿੱਲੇਆ ਹੀ ਰਹਿਦਾਂ
ਜਦ ਆਸ ਹੀ ਨਹੀ ਕੋਈ ਕੀ ਫਿਰ ਰੱਬ ਨੁੰ ਕਹਿਣਾ ਓਏ

ਦੋ ਵਕਤ ਦੀ ਰੋਟੀ ਜਾਨ ਮਾਰ ਹੀ ਮਿਲਦੀ ਐ
ਰੁੱਖੀ ਸੁੱਖੀ ਖਾ ਕੇ ਹੀ ਪੈਂਦਾ ਰਹਿਣਾ ਓਏ

ਰੂੜੀਆਂ ਤੇ ਖੇਡ ਖੇਡ ਕੇ ਵੱਡੇ ਹੋਣ ਜਵਾਕ
ਜਿੰਦਗੀ ਬਣੀ ਖੇਡ ਦੱਸ ਕੀ ਖੇਡਾਂ ਦਾ ਲੈਣਾ ਓਏ

ਤਨ ਢਕਨ ਨੁੰ ਕੱਪੜੇ ਮਸਾ ਰੋ ਪਿੱਟ ਜੁੜਦੇ
ਜਿਹਦੇ ਪੱਲੇ ਵਿੱਚ ਪਾ ਦਿੱਤਾ ਰੱਬ ਗਰੀਬੀ ਗਹਿਣਾ ਓਏ

“ਢਿਲੋਂ” ਗਰੀਬ ਦੀ ਜਿੰਦਗੀ ਮਾੜੀ ਹਾਸੇ ਨਾ ਪੱਲੇ
ਦੁੱਖ ਹਢਾਂ ਕੇ ਸਾਰੇ ਜਿੰਦਾਂ ਲਾਸ ਹੀ ਰਹਿਣਾ ਓਏ

ਗੁਰਪ੍ਰੀਤ ਸਿੰਘ ਢਿੱਲੋਂ